Bezorgdheid en loslaten

Iedere ouder wil het beste voor zijn of haar kind. Ouders uiten dit op verschillende manieren.

• Sommige ouders laten hun kinderen zoveel mogelijk vrij. Zij laten hun kinderen op jonge leeftijd alleen buiten spelen en alleen thuis.
• Andere ouders zitten ‘bovenop’ hun kind. Zij willen hun kinderen op de beste sportclub en regelen bijlessen voor hun kind.

De meeste ouders zitten hier ergens tussen in. Iedereen doet het anders en dat is geen probleem.

Bezorgdheid is nodig

Als je bezorgd bent, ben je alert. Dit is nodig om je kind te beschermen en de veiligheid te bieden die het nodig heeft. Door je kind te beschermen, blijf je verbinding houden en voelt je kind dat je geïnteresseerd bent. Het is belangrijk dat je een balans vindt tussen het beschermen, het begeleiden en het loslaten van je kind zodat het stukje bij beetje de eigen identiteit vindt.

Loslaten is nodig

Opvoeden is stukje bij beetje loslaten. Als ouder bepaal je wanneer en in hoeverre jij je kinderen loslaat. Belangrijk hierbij is dat je luistert naar je eigen gevoel, kijkt naar je kind en probeert in te schatten waarom je kind onafhankelijk wil zijn. Is het bijvoorbeeld een behoefte die past bij de ontwikkeling van je kind of loopt het mee met vrienden?

Door los te laten herken je de uniekheid van je kind en leert je kind omgaan met teleurstellingen.

Grenzend begeleiden

De balans tussen het te veel willen uiten van je bezorgdheid en het moeten loslaten, wordt ook wel ‘grenzend begeleiden’ genoemd. Hiervoor zijn twee gouden regels:

• Leer jezelf als ouder kennen. Denk na over vragen zoals: waar liggen mijn grenzen? Wat verwacht ik van mijn kind en wat mag ik verwachten? Het is handig om hier zo nu en dan (met je partner of andere ouders) over na te denken en over te praten.
• Leer je kind kennen en probeer je eigen verwachtingen soms los te laten. Hoeveel begeleiding vraagt je kind? Begrijp ik mijn kind eigenlijk wel? Welke signalen zendt mijn kind uit en hoe reageer ik daar op?